Het leven van een jonge Sean Webster veranderde drastisch toen een vriend hem kennis liet maken met muziek van de bluesgrootheden. De drie Kings, Albert, BB en Freddy, maar ook Robert Cray, Buddy Guy, Gary Moore en de belangrijkste reden voor Sean om gitaar te spelen, de legendarische Eric Clapton. Sean's passie voor gitaar en zijn toewijding aan muziek is sindsdien blijven groeien tot een bijna koortsachtige obsessie. Webster is nooit iemand geweest die de laatste trend volgde, nooit buigend voor bluespurisme-normen. Een sterke bluesader loopt door de originele muziek van Webster, zonder dat dit ten koste gaat van de noodzaak om een moderne benadering en geluid te behouden. Zo creëerde hij zo'n sympathieke en luisterbare artiest.